“I also experience flirting within this group”, zei de man in de studiegroep waarin ik zat.
Ik ervoer dat de opmerking van deze man, alhoewel algemeen gesteld, voor mij bedoeld was. En het raakte me: ik voelde me aangevallen op de motieven waarmee ik deed wat ik deed. En ik vond dat ik verkeerd werd geïnterpreteerd. In eerste instantie zat ik bevroren stil, maar na iets meer dan een minuut schoot de boosheid in mij omhoog. Ik stond op, voelde hoe de spanning in mijn lijf zich opbouwde en ik liep op de betreffende man af: Wat zeg je! Heb je het over mij! Hoe durf je!
Mijn stem sloeg over en ik stond daar wat onhandig voor hem. Het was ongelooflijk spannend, maar ik voelde me op een vreemde manier ook veilig. Mijn emoties en gevoelens mochten er zijn en ik voelde de veiligheid van de nabijheid van de groep en de consultant.
Precies op dat moment was de werktijd van deze sessie voorbij. Ik wist wat dit betekende: de consultant zou de groep verlaten. En ineens was mijn woede weg. Ik voelde me leeg, moe en ook wat in verwarring, Wat er gebeurde had impact op de groep, op mij en de andere man, maar dat mocht hier gebeuren. We liepen met z’n allen in stilte de ruimte uit, ieder in gedachten over dit of andere momenten tijdens deze studiegroep.
Ik ben nog net geen 50 als dit gebeurt en ik zit als deelnemer in mijn allereerste internationale Group Relations conferentie in deze studiegroep (een groep om de dynamiek met anderen te onderzoeken). Ik worstel nog met de vraag wat persoonlijk en wat systemisch is. En ik zat vol met negatieve oordelen over mezelf: ik mag niet flirten met een jongere vrouw (daarover ging bovenstaand incident), ik moet alles goed doen, ik kan alleen iets zeggen als het klopt of goed is of nog beter: ik kan alleen iets zeggen als het klopt, goed en intelligent is. Ik filter alles wat in mij omgaat en ik ben vaak stil en soms ook weer helemaal niet; als de emotie me overmand, de drift me te pakken krijgt of als ik toch de moed vind mijn mond open te doen om iets te zeggen.
Bovenstaande situatie was een indringende ervaring en het heeft me enige tijd gekost om deze te kunnen plaatsen en verwerken. Maar ik heb er heel veel lering uit kunnen trekken: ik leerde iets over mijn gedrag (ik denk niet dat ik toen daadwerkelijk flirtte, wat ik vaak wel deed, maar een ‘goede vader’ wilde zijn, wat ook mijn rol niet was) en snapte wat ik opriep. Maar ook dat ik met mijn gedrag een rol nam in en voor het systeem, als bliksemafleider maar ook als vechter. Ook leerde ik waardoor mijn driftigheid en woede geactiveerd kon worden. Binnen het tijdsbestek van de conferentie kon ik mezelf anders gaan zien; eerlijker en echter. Op de laatste dag speelde ik een partijtje tafeltennis met de man die mij zo confronteerde en we repareerden onze aanvaring. Hij had bijvoorbeeld mijn boosheid moeten verdragen en was geconfronteerd met wat dit bij hem opriep.
Het is het startpunt geweest voor mezelf om onomkeerbare stappen te kunnen zetten: mezelf beter te zien in wie ik daadwerkelijk ben en minder oordeel te hebben over wie ik ben. En dat heeft me geholpen om te kunnen werken met mijn menselijkheid om mijn krachtige maar ook mijn ingewikkelde kanten te kunnen tonen en in te zetten in het werk. Ik heb het idee dat ik hierdoor mezelf de ruimte heb gegeven om te kunnen groeien en te ontwikkelen als mens en in mijn werk in mijn rol als coach en consultant. Ik geloof dat ik daardoor een betere leider, coach en consultant ben geworden.
Voor mij werd het werken als deelnemer en later als staflid in Group Relations conferenties een plek om te blijven groeien, mijn kracht en beperkingen steeds in een nieuw perspectief te kunnen zien en te laten zien. Deelnemen aan een conferentie werd voor mij, zoals een collega dat laatst formuleerde, an Empire of freedom: Een plek waar deelnemers en staf op een diep niveau kunnen onderzoeken wie ze zijn, wat ze doen en wat dat betekent.
Deze manier van werken vond ik heerlijk, ik voelde me sterk en verantwoordelijk en dat werd de motivatie om ook mijn eigen draai te geven aan dit werk en samen met Hilde en ons team van consultants de programma’s van NieuweKaders te ontwikkelen. Bij NieuweKaders hebben we een methodiek ontwikkeld waarin we werken met Group Relations en met andere, ervaringsgerichte vormen, zoals psychodrama. Omdat we iedereen de veiligheid en vrijheid gunnen om hen/haar/zijn gedrag in groepen te onderzoeken.
Gun jezelf deze ervaring en schrijf je in voor Identiteit Leiderschap Relevantie of neem de vrijheid om je aan te melden voor een gratis coachsessie om te onderzoeken of dit wat voor je is.